Yalnızlığım
Yalnızlığın, çaresizliğin, hayal kırıklığının, korkunun, her türlü açlığın;karın açlığının, sevgi açlığının, şefkat ve ilgi yoksunluğunun ve daha nice boğucu hissiyatın temeli bir bakışa dayanır.
İnsan durmadan önüne bakar, onunla uğraşır, tüm algılarını ona yöneltir ve kafasını ondan kaldırmaz ise kendi kovuğunda huzurla dolar. Ancak tek bir etrafa bakış tüm düzeni altüst eder.
Kaybetmiş aynı zaman da kaybolmuş ve aynı zamanda boşluğa sürüklenmişsindir.
İnsan doğruyu da yanlışı da,acıyı da mutluluğu da, haksızlığı da adaleti de etrafına baktığında görür. O kafa kalkmazsa körden farkı kalmaz.
Hayatı da böyledir.Bir diğerine bakmadan nereden bilsin çirkinliğini, diğerinin ne yediğini görmeden nereden bilsin fakirliğini, onun mutluluğunu görmeden nerdeen bilsin çektiğinin acı olduğunu.
Bilmek hem mağlup olmak hem galip olmak olabilir.Ne olacağını bilmeden o bakışı atmak o riski almaktır.
Ancak mutluluk o kavuktaki cehaletten mütevellit kesin bir hakikattir.
Yazan: Zumra ARSLAN